Zamek Wieruskich w Wieruszycach

Wieruszyce – Zamek Wieruskich

Zamki

wieruskich

źródła

słownik

Ocena: 4,29 z 7 opinii [oceń obiekt]

Stan obecny:

remontowany, zabezpieczony.

Funkcja teraźniejsza:

brak.

Zabytki w otoczeniu:

budynki gospodarcze.

Zwiedzanie:

obiekt stoi na prywatnej posesji o czym informuje tabliczka na bramie.

Dojazd:

będąc w Wieruszycach należy kierować się na Wolę Wieruszycką i wypatrywać parku na wzniesieniu po prawej stronie.
[Oszczędź czas i paliwo – gotowe współrzędne pod mapą.]

Parkingi:

w poblizu parku brak wyznaczonych parkingów.

Historia i opis:

Pierwotna budowla obronna w Wieruszycach została wzniesiona w XV w. dla Wieruskich herbu Szreniawa. Była to murowana z kamienia wieża obronna otoczona fosą. Około 1531r. obiekt został rozbudowany o piętrowe skrzydło północne z charakterystyczną, masywną basztą mieszkalną w północno-wschodnim narożniku (jest to część zamku zachowana do dziś – na planie zaznaczona na czarno). Wieruszyce_zamek_plan

Rozbudowa dworu w zamek miała miejsce prawdopodobnie na początku XVII w. kiedy to wzniesiono trzeci człon budynku z loggią widokową. Część parterowa z otworami strzelniczymi pełniła funkcje obronne zaś piętro mieściło pomieszczenia mieszkalne i reprezentacyjne. Być może w tym samym okresie powstały też pobliskie zabudowania gospodarcze. Taki stan rezydencji przestawia spis inwentarza z roku 1746 sporządzony zapewne przy okazji przejęcia majątku przez Ołtarzewskich.
Niestety zmiana właściciela oraz ówczesne trendy w budownictwie rezydencjonalnym pociągnęły za sobą upadek wieruskiego zamku. W I połowie XIX w. Ołtarzewscy wybudowali w parku klasycystyczny dwór a zamek przekształcili w spichlerz.
Około 1830r. włości wieruszyckie zakupił Ferdynand Lubicz-Meysner, kapitan wojsk polskich. Około 1928r. majątek odziedziczyła wdowa po Tytusie Meysnerze, Antonina ze Skorupków-Padlewska, która następnie przekazała go swojemu bratankowi, Szymonowi Skorupce-Padlewskiemu.
Pod koniec II wojny światowej zniszczeniu uległ klasycystyczny dwór a stojący nieopodal zrujnowany już zamek na szczęście ocalał. Po wejściu w życie reformy rolnej z 1944r. Szymon Padlewski został zmuszony do opuszczenia upaństwowionego majątku.
Dopiero w roku 1970r. mocno zniszczony, częściowo zachowany zamek doczekał się pierwszego, niestety tylko częściowego remontu, wykonanego przez Państwową Służbę Ochrony Zabytków z Krakowa. W 1981r. rezydencję wraz z towarzyszącymi zabudowaniami zakupił P. Marek Skrzyński i to właśnie dzięki niemu zachowane północne skrzydło wraz z basztą cieszy dziś oko. Zostało wykonane gro najważniejszych prac remontowych, które zabezpieczyły obiekt przed dalszą dewastacją. Najbardziej widoczną zmianą w układzie budynku jest przeniesienie głównego wejścia pierwotnie znajdującego się w fasadzie zachodniej do fasady południowej (na planie zaznaczono dawne wejście).

Galeria