Piskorowice-Mołynie – Dwór Zamoyskich
Ocena: 4,00 z 1 opinii [oceń obiekt]
Loading...| Stan obecny: | użytkowany. |
| Funkcja teraźniejsza: | dom pomocy społecznej. |
| Zabytkowe obiekty towarzyszące: | leśniczówka, stajnia. |
| Zwiedzanie: | ze względu na charakter mieszczącej się tu placówki teren przyległego parku oraz wnętrza dworu są niedostępne dla zwiedzających. Budynek doskonale widać spoza ogrodzenia. |
| Dojazd: | w Piskorowicach należy kierować się na Mołynie. [Oszczędź czas i paliwo – gotowe współrzędne pod mapą.] |
| Parkingi: | brak ogólnodostępnych parkingów. |
| Historia i opis: | |
| Historia zachowanego do dziś dworu w Mołyniu związana jest z XV Ordynatem Zamoyskim, Maurycym Klemensem, który od 1889 roku objął zarząd nad dobrami rodowymi. W Mołyniu stał wówczas drewniany dom rządcy. Wiadomo, że w 1891r. zapadła decyzja o budowie nowej siedziby dla (również) nowego administratora klucza mołyńskiego. Niestety nie zachowały się żadne projekty planowanej budowy. Nowy, murowany dwór wzniesiono w latach 1893-1894, w miejscu starego, rozebranego, drewnianego domu. Powstał prostokątny, parterowy budynek z portykiem podpartym czterema kolumnami, poprzedzającym wejście główne, umieszczone pośrodku elewacji frontowej. Nowy obiekt otoczony parkiem przypominał bardziej rezydencję wielkopańską niż dom zwykłego rządcy. Nieopodal stanęły również murowane: stajnie, obora, stodoła i kurnik. Ze względu, iż większość areału klucza mołyńskiego stanowiły lasy dwór zwany był przez miejscowych „leśniczówką” a rządca „Leśniczym”. Podczas I wojny światowej, w 1915r. część zabudowań gospodarczych uległa zniszczeniu, jednak dwór, choć zdewastowany, przetrwał. Po zakończeniu działań wojennych ówczesny administrator, Jan Doleżał wykonał jedynie remont wnętrz. Około 1934r. dwór wraz z parkiem oraz częścią pobliskich lasów nabył ks. Adam Czartoryski i włączył do Ordynacji Sieniawskiej. W tym okresie we dworze mieszkał jedynie dozorca, gdyż administrator z ramienia ordynacji rezydował w Rudce. W 1941r. w rezydencji zakwaterowano rodziny przesiedlone z terenów włączonych do III Rzeszy. Pod koniec wojny zamieszkał tu także gajowy z rodziną. Po wyprowadzce przesiedleńców dwór zajęli pogorzelcy z pobliskich domostw spalonych przez Ukraińską Powstańczą Armię. Z końcem „zawieruchy” powojennej odbudowano spalone domy i w rezydencji pozostali jedynie dwaj byli gajowi wraz z rodzinami. Niestety brak jest danych, co do powojennych właścicieli zespołu dworskiego. Wszystkie budynki gospodarcze poza stajnią zostały rozebrane. W latach 70-tych XX w. właścicielem był tu biłgorajski zakład dziewiarski „Mewa”. W 1975r. zaniedbany dwór wraz z parkiem trafił w posiadanie Wojewódzkiego Zjednoczenia Budownictwa Komunalnego w Rzeszowie i po dwuletnim remoncie utworzono tutaj ośrodek wypoczynkowy. Po likwidacji WZBK w 1982r. ośrodek przekazano Wydziałowi Zdrowia i Opieki Społecznej U.W. w Rzeszowie, który przeznaczył go na istniejący tu do dziś dom pomocy społecznej. Podczas adaptacji wnętrz na potrzeby nowej placówki zatracono ich pierwotny układ, ale w zamian odtworzono wygląd zewnętrzny obiektu (poza dodatkowymi oknami dachowymi). |
|
| Galeria | |
         |
|
|
zdjęcia wykonane w listopadzie 2011
|
|
| Mapa | |
|
Wyśrodkuj mapę
Ruch
Jazda rowerem
Tranzyt
|
|
| Lokalizacja: woj. podkarpackie, pow. leżajski, gmina Leżajsk | |
| Adres: Piskorowice-Mołynie | |
Współrzędne  |
|
