Pałac Wielopolskich w Ostrowcu-Częstocicach

Ostrowiec-Częstocice – Pałac Wielopolskich

Pałace

muzeum, ostrowiec, wielopolskich

źródła

słownik

Ocena: 3,86 z 7 opinii [oceń obiekt]

Stan obecny:

zachowany w całości, użytkowany.

Funkcja teraźniejsza:

Muzeum Historyczno-Archeologiczne.

Zabytki w otoczeniu:

spichlerz (przynależący do dawnego dworu).

Zwiedzanie:

Godziny otwarcia:
pon-pt: od 9:00-15:30
sob: 9:00-15:00
niedz: 11:00-16:00 (zwiedzanie darmowe)
Cennik biletów: normalny 5 zł; ulgowy 3 zł
Kontakt: tel./fax: 41/265 36 51
e-mail: biuro( małpa )muzeumostrowiec.pl

Dojazd:

park pałacowy usytuowany jest między ulicami Szewieńską i Parkową.
[Oszczędź czas i paliwo – gotowe współrzędne pod mapą.]

Parkingi:

tuż przy bramie wejściowej znajduje się darmowy parking.

Historia i opis:

Dobra ostrowieckie w przeszłości należały do wielu znamienitych rodów takich jak mi. in. Tarnowscy, Ostrogscy, Zasławscy, Radziwiłłowie czy też Sanguszkowie.
Można powiedzieć, że nowa ‘era’ w dziejach tych ziem rozpoczyna się w momencie gdy trafiły one w posiadanie Henryka hr. Łubieńskiego herbu Pomian. Niestety spółka w której uczestniczył hrabia popadła w długi i w 1845r. majątek przejął Bank Polski. W 1867 dobra te odkupił Julian hr. Łubieński, aby tego samego roku odsprzedać je baronowi żydowskiego pochodzenia – Antoniemu Edwardowi Fraenkel’owi herbu własnego. Nowy właściciel po wykupieniu całości dóbr ostrowieckich zapragnął postawić tu nową siedzibę, którą ostatecznie usytuowano w miejscu starego drewnianego dworu w Częstocicach. Za projekt odpowiedzialny był Leandro Jan Marconi a prace budowlane rozpoczęto w latach 70. XIX wieku.
W 1881r. włości ostrowieckie przeszły na własność Władysława Karola Laskiego, stryjecznego brata i wspólnika Antoniego Fraenkela. W 1885r. po ślubie córki Laskiego – Marii Berty z hrabią Zygmuntem Marią Wielopolskim herbu Starykoń, z majątku ostrowieckiego wyodrębniono dobra ziemskie, przekazane na własność młodych.
Dwa lata po ślubie Marii i Zygmunta przy pałacu rozpoczęto prace budowlane, które trwały aż do roku 1899, w którym wszystkie wyodrębnione części dóbr ostrowieckich otrzymały własne hipoteki.
Pałac Wielopolskich został zaprojektowany w mieszanym stylu eklektycznym, ubogim w detal architektoniczny i bardzo zbliżonym do surowego stylu klasycystycznego. Powstał prostokątny, podpiwniczony, dwukondygnacyjny budynek, wymurowany z cegły i otynkowany. Całość nakryto czterospadowym dachem z blachy miedzianej a pokaźne ryzality w fasadach krótszych dachem dwuspadowym. Fasady dłuższe zdobią centralnie umieszczone pseudoryzality z tym, że frontowy poprzedzony jest portykiem podpartym czterema kolumnami dźwigającymi balkon i jednocześnie tworzącymi podjazd. Poprzedza go trójkątny fronton, wsparty na dwóch parach kolumn. Tuż pod zwieńczeniem frontonu widnieje data MDCCCLXXXVII czyli rok 1887 a ścianę frontową wieńczy attyka z herbem Wielopolskich – Starykoń i Laskich – herb własny. Zarówno w elewacji frontowej jak i ogrodowej na wysokości 1 piętra wiszą dwa niewielkie symetrycznie rozłożone balkony.
Z rezydencją związany był również z Pałacyk Myśliwski stojący na Kuźni. Zygmunt i Maria wraz z rodziną na stałe rezydowali w Częstocicach. Bywali tu też wybitni goście tacy jak m.in. Charles de Gaulle, który stacjonował w niedalekiej okolicy.

Po śmierci Zygmunta w 1919 roku, Wielopolscy mieszkali w pałacu do roku 1931, kiedy to Maria zbyła go wraz z parkiem na rzecz Zakładów Ostrowieckich. W pałacu urządzono wówczas luksusowy hotel dla akcjonariuszy i vipów oraz klub towarzyski dla kadry zarządzającej i technicznej Huty.
Po wybuchu II wojny światowej, do połowy 1944 w rezydencji mieszkali urzędnicy huty a później do stycznia 1945 roku mieścił się tu niemiecki szpital wojskowy.
Czasy powojennej rzeczywistości zmieniły przeznaczenie rezydencji, która mieściła m. in. szkoły podstawowe, świetlicę i przedszkole. Od roku 1959 roku wyeksploatowany i opuszczony obiekt stopniowo popadał w ruinę, aż do roku 1963, kiedy to dyrekcja ostrowieckiej huty przekazała pałac z parkiem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Ostrowcu Świętokrzyskim z przeznaczeniem na placówkę muzealną. Muzeum Regionalne rozpoczęło swoją działalność 3 grudnia 1966 roku i od tej pory do dnia dzisiejszego rezydencja pełni tą samą funkcję.

Galeria