
Opole Lubelskie – Pałac Lubomirskich






Stan obecny: | użytkowany. | ||
Funkcja teraźniejsza: | Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza. | ||
Zabytkowe obiekty towarzyszące: | jedna oficyna (obiekt szpitalny), dwa czworaki (domy mieszkalne), spichlerz (kino), budynek folwarczny. | ||
Zwiedzanie: | wstęp na teren parku pałacowego darmowy, budynek można oglądać w trakcie pracy szkoły. | ||
Dojazd: | park leży niedaleko centrum miasta. [Oszczędź czas i paliwo – gotowe współrzędne pod mapą.] |
||
Parkingi: | tuż przy bramie jest ogólnodostępny parking. | ||
Historia i opis: | |||
Pierwotna rezydencja w Opolu Lubelskim należała do rodu Słupeckich, a był to zamek składający się z budynku mieszkalnego z narożnymi wieżami oraz budynków gospodarczych otoczonych ziemnymi fortyfikacjami poprzedzonymi mokrą fosą zasilaną z pobliskich trzech stawów. Niestety brak jest nawet przybliżonej daty wzniesienia budowli. Około 1613r. staraniem Feliksa Słupeckiego dokonano rozbudowy zamku w bardziej okazałą i wygodniejszą rezydencję pałacową. Brak rycin i innych przekazów nie pozwala określić jej wyglądu. W 1664r. po śmierci Jerzego Słupeckiego wygasła męska linia rodu a rezydencja po kilkukrotnej zmianie właścicieli trafiła w posiadanie Tarłów herbu Topór. Z inicjatywy Jana Tarły w 1740r. pałac został przebudowany w oparciu o projekty Franciszka Mayera. W 1754r. po ślubie z Zofią Krasińską, wdową po Janie Tarło, włości opolskie przejmuje Antoni Lubomirski hr. Szreniawa bez Krzyża. W latach 1766-1773 na zlecenie Lubomirskich dokonano przebudowy tutejszej rezydencji, nad którą pracowali tak znamienici architekci jak Fryderyk Nax, Dominik Merlini oraz Jakub Fontana. Po Antonim majątek odziedziczył jego bratanek Aleksander, który w 1787r. poślubił ks. Rozalię Chodkiewicz. Aleksander zapragnął stworzyć w Opolu założenie mieszkalno-parkowe na miarę zespołu pałacowego w Puławach. Prawdopodobny wygląd opolskiej rezydencji przedstawiają poniższe rysunki Merliniego. ![]() ![]() |
|||
Źródło: Tatarkiewicz W. – Opole i Nałęczów – Merlini i Nax – O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku | |||
Od strony północnej budynku znajdował się dziedziniec paradny, wokół którego stały cztery oficyny. Częścią tworzonego założenia był również pałac letni wystawiony w pobliskim Niezdowie. Kres świetności rezydencji opolskiej nastąpił po roku 1854, kiedy to córka Aleksandra i Rozalii, Rozalia (a właściwie Aleksandra która przyjęła imię matki) Rzewuska przekazała budynek carskiemu feldmarszałkowi Iwanowi Paskiewiczowi, ten zaś wywiózł z niego całe wyposażenie a następnie oddał władzom rosyjskim. Obiekt został przeznaczony na koszary i w tym celu dokonano przebudowy podwyższając (kosztem dachu mansardowego) drugie piętro oraz usuwając m.in tympany frontonów (ozdoby zwieńczeń ryzalitów). Kolejne przebudowy miały miejsce w latach 40-tych i 60-tych XX w. i związane były z adaptacją zabytku na cele edukacyjne. Obecnie pomimo zatracenia dawnych cech rezydencji wielkopańskiej pałac nadal imponuje swoją potęgą. |
|||
Legendy i duchy: | |||
W 1787 Książe Aleksander Lubomirski poślubił Rozalię, córkę hrabiego Jana Mikołaja Chodkiewicza, marszałka i starosty żmudzkiego oraz Marii Rzewuskiej. Rok później przyszła na świat ich córka Aleksandra Franciszka, z którą Rozalia wyjechała do Francji. Tam księżna została oskarżona o spisek przeciw rewolucji i kontakty z dworem królewskim Marii Antoniny Habsburg. Kara za te zarzuty była okrutna – Rozalię zgładzono na gilotynie. Podobno, gdy księżna umierała pod gilotyną w opolskim pałacu otwarły się wszystkie drzwi i rozległ się przeraźliwy krzyk. Miejscowa legenda głosi, że do dnia dzisiejszego zjawa ubrana na biało z głową pod pachą ukazuje się w otoczeniu pałacu. | |||
Galeria | |||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
|||
zdjęcia wykonane w maju 2014 | |||
Mapa | |||
Wyśrodkuj mapę
Ruch
Jazda rowerem
Tranzyt
|
|||
Lokalizacja: woj. lubelskie, pow. opolski, gmina Opole Lubelskie | |||
Adres: Opole Lubelskie, ul. Lipowa 23 | |||
|