Stan obecny: |
użytkowany, odrestaurowany. |
Funkcja teraźniejsza: |
Muzeum Regionalne. |
Zabytkowe obiekty towarzyszące: |
brak. |
Zwiedzanie: |
wstęp na teren parku wolny.
Godziny otwarcia muzeum:
Poniedziałek – środa 10.00-16.00
Czwartek 10.00-18.00 (w okresie od 1 XII do 31 III otwarte 9.00-17.00)
Piątek 10.00-16.00 | Sobota 12.00-16.00
Dniem wolnym od opłat jest sobota.
Kontakt: tel. 17/586 42 32 |
Dojazd: |
park dworski znajduje się w dzielnicy Zawale.
[Oszczędź czas i paliwo – gotowe współrzędne pod mapą.] |
Parkingi: |
tuż przy wejściu do parku jest darmowy parking. |
Historia i opis: |
|
Obecnie zachowany dwór Oborskich w Mielcu powstał w wyniku rozbudowy dawnego dworu Suchorzewskich datowanego na początek XIX wieku. Przebudowę zlecił hrabia Wacław Oborski, który nabył włości mieleckie w 1891 r. Na początku XX w. rzeszowski architekt Kazimierz Hołubowicz wykonał projekt rozbudowy starej rezydencji. Głównym założeniem było dobudowanie do istniejącego już dworu piętrowego skrzydła i scalenie bryły obiektu. Prace ukończono w 1905 roku.
Powstała tzw. „willa w ogrodzie” lub inaczej „willa z wieżyczką”, założenie rezydencjonalne bardzo wówczas popularne w miastach Galicji. Rezydencja składa się z nowszej części frontowej i starszej tylnej, którą stanowi parterowy dwór Suchorzewskich. Nowsza część ma nieregularny kształt, składa się z części parterowych i piętrowych, które kryte są oddzielnymi dachami o różnym kształcie. Kolorytu nadają ostrosłupowe daszki udające wieżyczki. Nowa siedziba Oborskich stała się architektoniczną perełką regionu i nie dziwi fakt, że bywa nazywana pałacykiem. Wnętrza zdobiły zabytkowe meble i cenne dzieła sztuki. Oborscy zgromadzili również wiele pamiątek między innymi po przyjacielu rodziny Piotrze Michałowskim oraz dalekim krewnym Kamilu Cyprianie Norwidzie. W trakcie budowy powiększono również przyległy park, w którym wytyczono nowe alejki i zasadzono różne gatunki drzew i krzewów.
Wacław Oborski zmarł w 1914 roku a jego potomkowie mieszkali we dworze do 1944 r., kiedy to na mocy dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego zostali zmuszeni do opuszczenia majątku. Osiedli w okolicach Krakowa. Dwór eksploatowany przez często zmieniających się najemców popadał w ruinę. Pierwszy remont po wojnie przeprowadziło w latach 60-tych XX w. Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej, ówczesny użytkownik. Niestety prace wykonano bez poszanowania zabytkowej formy obiektu niszcząc miedzy innymi oryginalną formę pokrycia dachowego. W 1978 r. władze miasta przekazały niszczejący dwór powstającemu Muzeum Regionalnemu. Po długich pracach dokumentacyjnych a później remontowo-budowlanych zdołano przywrócić rezydencji dawny blask. Rewitalizacji doczekał się również dworski park krajobrazowy. Od 2001 roku dwór jest główną siedzibą Muzeum Regionalnego. |
Galeria |
  
   |
zdjęcia wykonane w listopadzie 2010
|
Mapa |
|
Lokalizacja: woj. podkarpackie, pow. mielecki, gmina Mielec |
Adres: Mielec, ul. Legionów 73 |
Współrzędne  |
|
Inne atrakcje turystyczne w okolicy: |
Stary układ przestrzenny z rynkiem – Mielec |
Dom Jadernych (Filia Muzeum Regionalnego) – Mielec, ul. Jadernych 19 |
Dwór Suchorzewskich – Mielec, ul. Kościuszki 5 |
Budynek Rady Powiatowej (obecnie Państwowa Szkoła Muzyczna) – Mielec, ul. Kościuszki 10 |
Budynek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” – Mielec, ul. Sękowskiego 1 |
Zespół dworski – Mielec, ul. Wojsławska 280 |
Kościół św. Mateusza – Mielec, ul. Bł. Ks. Romana Sitki 3 |
Zespół podworski – Chorzelów |
Dom rodzinny Władysława Sikorskiego – Tuszów Narodowy |
Kościół Najświętszej Marii Panny – Przecław 26 |
Młyn wodny – Rzemień |
Dwór Wilczyńskich – Korzeniów |