Łoniów – Pałac Moszyńskich
Ocena: 3,81 z 42 opinii [oceń obiekt]
Loading...
Rezydencje w pobliżu
Ocena: 3,81 z 42 opinii [oceń obiekt]Loading... Ocena: 3,81 z 42 opinii [oceń obiekt]Loading...
Ocena: 3,81 z 42 opinii [oceń obiekt]Loading...
Przejeżdżałem niedawano przez Łoniów i zaglądnąłem do pałacu – znaczy przez płot ;-). Okazuje się, że remont w końcu idzie pełną parą. Elewacja frontowa praktycznie w połowie skończona, wieżyczka już ślicznie się prezentuje bez rusztowań. Restaurowania wymagają schody wejściowe. Pałac zaczyna naprawdę pięknieć. Tablica podaje koniec tego roku jako planowane zakończenie prac ale patrząc obiektywnie raczej nie jest to termin realny.
Zgadza się 🙂 My byliśmy tam tydzień temu i dodam jedynie, że inwestycja obejmuje nie tylko sam pałac (więcej jeszcze nie mogę napisać ale gwarantuję, że większość zainteresowanych będzie bardzo zaskoczona ostatecznym efektem).
A ja do tegoż pałacu w latach 50/60 ubiegłego wieku uczęszczałem do Szkoły Podstawowej jeżeli dobrze pamiętam to mieściły się klasy od piątej do siódmej. Przypominam sobie, że w przybudówce pałacu mieszkał dawny służący hrabiów Muszyńskich, ale jak się nazywał już nie pamiętam ten pan zapraszał nas do siebie i opowiadał nam o dawnych czasach. To takie krótkie wspomnienia
Ten Pan nazywał się Antoni Opala.
Ja w latach 70 tych chodziłem tu do przedszkola, miłe wspomnienia, było się gdzie wybiegać 🙂 W latach 80/90 mieścił się tu Dom Dziecka 🙂
Do Tadeusza G. – jak można zapomnieć p. Opale – tyle wiszących map na ścianach,tyle wspaniałych opowieści – tego się nie zapomina. Pan Opala mieszkał nie w przybudówce tylko w płd-wsch niższej części pałacu, nad klasą siódmą w roku szkolnym 1961/62. W pałacu odbywała się nauka od klasy czwartej do siódmej. Pozdrowienia dla wszystkich absolwentów tej szkoły.
Pałac w Łoniowie to piękne miejsce. Moje wspomnienia z dzieciństwa. Znałam tam każdą salę w pałacu i każdą ścieżkę w parku. Pana A. Opalę pamiętam doskonale i miło wspominam. Pozdrawiam wszystkich absolwentów szkoły z tego pałacu. W zimie zjeżdżaliśmy z alejki na sankach, to dopiero była frajda..